Ciśnienie wewnątrzgałkowe zmienia się w ciągu doby. Fizjologicznie wartości wahania ciśnienia mogą wynosić do 6 mmHg. Przeważnie najwyższe wartości ciśnienia wewnątrzgałkowego obserwuje się po obudzeniu. Jednak niektórych najwyższe ciśnienie pojawia się po południu lub wieczorem. U chorych na jaskrę leczenie planuje się tak, aby wahania ciśnienia nie przekraczały 3mmHg. Aby ocenić skuteczność terapii wykonuje się tzw. krzywą ciśnienia. Wyznaczenie krzywej dobowej ciśnienia wewnątrzgałkowego polega na wykonaniu wielokrotnych pomiarów tonometrycznych w ciągu doby. Aby nie wybudzać pacjenta ze snu (co mogłoby zafałszować wyniki) tonometrię wykonuje się co 3 godziny od 6 do 21. Następnie wyniki nanosi się na wykres, tworząc krzywą ciśnienia. Na podstawie tych pomiarów, ocenia się stabilność ciśnienia wewnątrzgałkowego, które jest wyznacznikiem stabilności i skuteczności terapii.

​

​